भय इथले संपत नाही, मज तुझी आठवण येते; मी संध्याकाळी गातो, तू मला शिकवली गीते.
ते झरे चंद्रसजणांचे, ती धरती भगवी माया; झाडांशी निजलो आपण, झाडात पुन्हा उगवाया.
तो बोल मंद हळवासा, आयुष्य स्पर्शुनी गेला; सीतेच्या वनवासातील, जणू अंगी राघव-शेला.
स्तोत्रात इंद्रिये अवघी, गुणगुणती दुःख कुणाचे; हे सरता संपत नाही, चांदणे तुझ्या स्मरणाचे….
Posts
No comments:
Post a Comment